سال گذشته با وجود محدودیت‌های اقتصادی، شاهد رشد قابل‌توجه بازار بورس در کانادا بودیم. بسیاری از کانادایی‌ها تصمیم گرفتند بخشی از پس‌انداز و سرمایه خود را وارد این بازار کنند. افزایش سودسازی برخی شرکت‌ها و همچنین افزایش قیمت نفت و مواد خام سبب شد ارزش درصد قابل‌توجهی از شرکت‌های بورسی کانادا افزایش یابد و سود خوبی را نصیب سرمایه‌گذاران کند.
یکی از کم‌دردسرترین شیوه‌ها برای حضور در بازار بورس، بهره‌گیری از صندوق‌های قابل معامله (ETF) است. یک صندوق قابل معامله همانند سبدی است که می‌تواند مجموعه‌ای از دارایی‌های مختلف (مثل سهام، اوراق قرضه و حتی رمزارزهایی مثل بیت‌کوین) را در خود داشته باشد. به این ترتیب، نه تنها سرمایه‌گذار درگیر انتخاب دارایی مناسب برای سرمایه‌گذاری نمی‌شود، بلکه به دلیل تنوع موجود در این سبد، ریسک سرمایه‌گذاری نیز کاهش می‌یابد.
در پایان سال ۲۰۲۱، بیش از ۴۰ درصد از کل صندوق‌های قابل معامله در کانادا در دسته‌بندی «فعال» (active) قرار داشتند. یک صندوق قابل معامله فعال، صندوقی است که تیم مدیریتی خودش اقدام به انتخاب سهام یا سایر دارایی‌ها برای آن می‌کند. در مقابل، صندوق‌های «منفعل» (passive) را داریم که مثلا شامل یک سری شرکت‌های بزرگ بازار می‌شود و الگوی چینش دارایی در آنها در گذر زمان، معمولا تغییر نمی‌کند.
گزارش نشنال بنک کانادا نشان می‌دهد استقبال از صندوق‌های فعال در سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافت. اما در سال گذشته، چه رویه‌های جدیدی در بازار صندوق‌های قابل معامله روی داده که می‌تواند در سال جدید نیز ادامه یابد.
بیایید نگاهی بیاندازیم به سه رویکرد اصلی در این بازار:
۱. استقبال گسترده از صندوق‌های قابل معامله جامع
در سال گذشته، در برخی بازه‌های زمانی شاهد خروج سرمایه از برخی صندوق‌ها بودیم. اما صندوق‌های قابل معامله جامع (All-in-One ETFs) از سال ۲۰۱۸ تاکنون این قاعده مستثنی بودند.
یک صندوق جامع در واقع سبدی دربردارنده چندین صندوق قابل معامله دیگر است. این صندوق‌ها یک سری مزایا دارند. یکی از مهم‌ترین آنها، نقدشوندگی بالاست. دومین مزیت نیز به تنوع بالای دارایی‌های موجود در آنها مربوط می‌شود. به همین دلیل است که صندوق‌های جامع، گزینه شماره یک برای بسیاری از سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای در کانادا به شمار می‌روند.
همچنین بخوانید: رتبه‌بندی مورنینگ‌استار برای صندوق‌های قابل معامله (ETF)
۲. تداوم توجه به صندوق‌های قابل معامله منفعل (Passive EFTs)
گفتیم که صندوق‌های قابل معامله به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند که یکی «فعال» (Active) و دیگری نیز «منفعل» (Passive) است.
صندوق‌های فعال، بهتر می‌توانند از نوسانات بازار بهره گرفته و برای سرمایه‌گذاران، سودآوری داشته باشند. با این وجود، بیشتر سرمایه‌گذاران آماتور هنوز صندوق‌های منفعل (مثلا صندوق‌های قابل معامله دنبال‌کننده شاخص) را ترجیح می‌دهند.
صندوق‌های فعال شاید در کوتاه‌مدت بتوانند سود بیشتری را نصیب سرمایه‌گذاران کنند. اما باید دو نکته مهم را نیز در نظر داشت. اول اینکه کارمزد این صندوق‌ها بیشتر است و دوم اینکه بازار در نهایت به تعادل می‌رسد و فاصله صندوق‌های فعال و منفعل در گذر زمان، کمتر می‌شود. به همین دلیل، صندوق‌های قابل معامله منفعل همچنان گزینه‌ای جذاب برای کانادایی‌ها هستند.
همچنین بخوانید: سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه سهام با صندوق‌های قابل معامله (ETF)
۳. افزوده شدن بر جذابیت سرمایه‌گذاری‌های خاص
گفتیم که صندوق‌های قابل معامله منفعل، کارمزد کمتر و طرفداران بیشتری دارند. اما صندوق‌های قابل معامله دیگری هم در چند سال اخیر وارد بازار شده‌اند که با وجود کارمزد بالا، طرفداران زیادی دارند.
صندوق‌های قابل معامله مبتنی بر رمزارز از جمله مهم‌ترین مصداق‌ها برای این نوع صندوق‌ها هستند. در سال گذشته برای اولین بار در آمریکای شمالی، شاهد تاسیس چنین صندوق‌هایی در بورس تورنتو بودیم. ارزش بازار این صندوق‌ها در سال گذشته از صفر به ۵/۹ میلایرد دلار رسید. طی کمتر از یک سال، بیش از ۳۰ محصول مختلف با این محوریت در بورس به سرمایه‌گذاران کانادایی عرضه شد.
صندوق‌های با محوریت محیط زیست، مسئولیت اجتماعی و شرکتی (موسوم به ESG ETFs) از دیگر صندوق‌هایی هستند که در یکی دو سال اخیر با افزایش چشمگیر محبوبیت روبرو بوده‌اند. البته با توجه به کارمزد و ریسک تقریبا بالای این صندوق‌ها (به دلیل حوزه‌های محدود فعالیت)، بیشتر سرمایه‌گذاران از آنها به عنوان دارایی‌هایی مکمل برای سبد سرمایه خود استفاده می‌کنند.
در پایان سال گذشته ۲/۸ درصد از کل دارایی مرتبط با صندوق‌های قابل معامله کانادایی‌ها به صندوق‌های ESG اختصاص داشت که نشانگر افزایش تدریجی اهمیت آنهاست.
برگرفته از MorningStar
