آنچه سبب شده که دولت‌ها نسبت به اتفاقات در کشورهای دور دست و نسبتا توسعه نیافته حساسیت بیشتری داشته باشند، درک جدید درباره مرزها است. به این معنا که دیگر دولت‌ها نمی‌توانند بُعد مسافت را دلیل امنیت از موضوعات پدید آمده در دیگر کشورها بدانند. این درک جدید بر اساس نظر متفکران پس از حوادث ۱۱ سپتامبر رخ داد و سیاست‌ها تغییر کرد. یکی از این اتفاقاتی که امروز می‌خواهیم درباره آن خبری بدهیم توجه دولت کانادا برای بررسی ویزا برای قربانیان زلزله ماه گذشته ترکیه و سوریه است که در اثر آن ده‌ها هزار نفر کشته و بی‌خانمان پدید آمد.
می‌دانم که این خبر دو حس متضاد را در ما بر انگیخته است. حس انسان دوستی و حس اینکه ۱۷۰۰۰ نفر از افرادی که ممکن است به نظر ما مثل ما زحمت برای اقامت کانادا نکشیده اند، وارد کانادا شوند. زیرا حتی واضح نیست که آیا تمام ۲۲۲۰ نفر از ترکیه و ۸۸۱ نفر از سوریه که در بازه زمانی بین ۶ و ۲۶ فوریه وارد کانادا شده‌اند مستقیماً تحت تأثیر زلزله قرار گرفته‌اند یا خیر.
شما این تعارض احساس را چگونه تحلیل می‌کنید؟
