وقتی اخبار نگرانی دولت‌ها برای شغلهای خالی در آینده کانادا را می‌بینیم، می‌باید سراغ این نگرانی‌ها را از ریشه‌های آن بگیریم. یکی از این ریشه ها، سبک زندگی DINK توسط اغلب جوانان کانادایی است. در این سبک زندگی شعار «دو درآمد، بدون فرزند» تبلیغ می‌شود. این اصطلاح در دهه ۱۹۸۰ تبلیغ شد که برآیند شرایط اقتصادی و اجتماعی در آن دوره بود و زوج‌هایی که به این شیوه زندگی می‌کردند و پول خود را بجای خرج کردن برای بزرگ کردن فرزندان، برای بالا بردن کیفیت زندگی و امکانات آن صرف می‌کردند. جالب اینجاست که برای بزرگ کردن فرزند تا ۱۸ سالگی در کانادا باید سالانه بطور میانگین ۱۰تا۱۵ هزار دلار خرج کرد و اکثر جوانان میل به هزینه کردن اینهمه پول ندارند. طبق سازمان آمار کانادا، نرخ باروری کانادا در سال پاندمی ۲۰۲۰ به پایین‌ترین میزان یعنی ۱.۴۰ فرزند به ازای هر زن رسیده است.
