گزارش جدید کارشناسان اقتصادی سیآیبیسی (CIBC) نشان میدهد تقریبا همه مشاغلی که طی سال گذشته از بین رفتند، به افرادی با درآمد زیر متوسط تعلق داشتند.
بر اساس این گزارش، همه مشاغل از دست رفته به افرادی تعلق داشت که دستمزد دریافتی آنها زیر ۱۳/۹۱ دلار در ساعت بود.
در این تحقیق، نوسانات ماهیانه آمار اشتغال در کانادا مورد واکاوی قرار گرفت. این بررسی نشان داد شکاف درآمدی در کشور به دلیل همهگیری به شدت افزایش یافته است. بیشترین تاثیر محدودیتهای ناشی از همهگیری بر بخش خدمات بود که البته بیشترین تعداد شاغلان با کمترین درآمد را در خود جای میدهد.
در این تحقیق همچنین آمده که هر قدر سطح درآمدی یک شغل در سال گذشته پائین بود، عملکرد آن شغل در بازار کار نیز وضعیت نامساعدتری داشت.
بیشترین آسیبهای ناشی از همهگیری بر بازار اشتغال به افراد شاغل دارای کار پارهوقت، کارگران موقت و نیز افراد دارای شغل آزاد (self-employed) وارد شد.
در مقابل، وضعیت مالی کاناداییهایی که درآمد بالایی داشتند طی این دوره بهبود یافت. کاهش هزینههای مرسوم این افراد (مثل هزینه رفتوآمد) و بهرهمندی از کمکهزینههای دولتی را میتواند از جمله دلایل بهبود وضعیت مالی این افراد دانست.
در بخشی دیگر از این تحقیق میخوانیم هر قدر وضعیت برای مشاغل کمدرآمد طی سال گذشته بد بود، وضعیت بهتری برای مشاغل با درآمد بالاتر رقم خورد.
با وجود کاهش تعداد مشاغل کمدرآمد در بخشهایی نظیر خدمات، تعداد مشاغل ایجاد شده پردرآمد در کانادا طی دوره همهگیری با افزایش روبرو شد.
البته به دلیل بیشتر بودن تعداد مشاغل از دست رفته، روند کلی اشتغال در کشور منفی شد.
یکی دیگر از نکات جالب در این گزارش این بود که بیشترین افزایش در مشاغل با بالاترین سطح درآمد، یعنی دستمزد ساعتی ۴۱/۳۷ دلار یا بیشتر صورت گرفت.
همچنین حدود ۳۵۰ هزار شغل با درآمد بالا به مجموعه این مشاغل در سال گذشته اضافه شد.
این افزایش درآمد و بیشتر شدن مشاغل پردرآمد از یک سو و کمتر خرج کردن به دلیل محدودیتها سبب شده پسانداز کاناداییها به طور قابل توجهی افزایش یابد.
بحرانهای مختلف اقتصادی همیشه موجب شدت گرفتن برخی رویههای مشخص میشوند. موضوع شکاف درآمدی در کانادا حتی پیش از همهگیری نیز یک موضوع بسیار مهم بود. اکنون به نظر میرسد بحران کووید-۱۹ موجب شده این شکاف بیش از پیش عمیقتر و جدیتر شود.
اما برای حل این مشکل چه میتوان کرد؟
به نظر نمیرسد حداقل در نیمه اول سال جاری، اتفاق خاصی برای بهبود این مشکل روی دهد و به احتمال زیاد شاهد جدیتر شدن این شکاف باشیم. با این وجود، امیدهایی برای بهبود وضعیت در نیمه دوم سال وجود دارد.
یکی از ابزارهای که میتواند به کاهش شتاب این روند کمک کند، ارائه کمکهای ویژه دولت به افراد کمبرخوردار است.
بر اساس پیشبینی سیآیبیسی، نرخ بیکاری تا پایان سال ۲۰۲۱ به زیر ۷ درصد میرسد که نسبت به رقم کنونی ۹/۴ درصد یک موفقیت به شمار میرود.
از سوی دیگر، حجم قابل توجهی پول در اختیار مردم قرار دارد که در صورت رفع محدودیتها، میتواند وارد چرخه اقتصادی و به ویژه بخش خدمات شود. این جریان نقدینگی میتواند به تسریع روند اشتغالزایی و بهبود وضعیت شاغلان این بخش کمک کند.
به همین دلیل، شاید بتوان امیدوار بود که واکسیناسیون گسترده و رفع خطر کروناویروس به طور خودکار به کاهش این شکاف درآمدی جدی در کشور بیانجامد.
برگرفته از سیتیوی