این روزها اخبار مختلفی درباره تورم و احتمال تداوم آن در آینده می‌شنویم. اما به نظر می‌رسد این تورم در سراسر کانادا یکدست نیست. یک مطالعه جدید اقتصادی نشان می‌دهد تفاوت بارزی میان نرخ تورم در استان‌های مختلف کشور دیده می‌شود.
شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) که نشانگر میزان تورم در کاناداست در ماه جون رشدی ۳/۱ درصدی نسبت به جون ۲۰۲۰ داشت. این در حالی است که نرخ تورم هدف که توسط بانک مرکزی تعیین‌شده برابر با ۲ درصد است. البته تورم سالانه در جون از نرخ ۳/۶ درصدی در ماه می کمتر بود.
در این میان، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد تورم در مناطق مختلف کانادا یکسان نیست. به طور کلی، ساکنان شرق کانادا با تورم بیشتری نسبت به ساکنان مناطق غربی روبرو هستند.
این تفاوت در برخی مناطق بسیار چشمگیر است. برای مثال، در آمار مربوط به ماه جون، نرخ تورم در ساسکاچوان برابر با ۱/۸ درصد بود و البته در پرنس ادوارد آیلند این رقم تقریبا سه برابر بود و به ۵/۳ درصد می‌رسید.
یکی از مهم‌ترین دلایل این تفاوت را باید در وضعیت بازار کار در استان‌ها دانست. اگر تقاضا برای نیروی کار از میزان عرضه آن در استان بیشتر باشد، شاهد افزایش دستمزدها و در نتیجه افزایش قیمت‌ها خواهیم بود.
یکی دیگر از دلایل تفاوت در نرخ تورم در استان‌های مختلف، موضوعی است که اقتصاددانان آن را «اثر پایه» (base effect) می‌نامند. نرخ تورم از طریق مقایسه قیمت‌ها در یک سال پیش با قیمت کنونی محاسبه می‌شود. از آنجا که قیمت‌ها در اوج همه‌گیری در نیمه اول سال گذشته با افت روبرو شدند، نرخ تورم کنونی بسیار بالا به نظر می‌رسد. نکته مهم اینجاست که این کاهش قیمت‌ها در سال گذشته در برخی استان‌ها شدیدتر بود.
در ابتدای سال ۲۰۲۰، قیمت‌ها در نیو براونزیک با افت ۲/۲ درصدی روبرو شدند که بیشترین میزان افت نسبت به سایر استان‌ها بود. پرنس ادوارد آیلند و نیو فاوندلند و لابرادور نیز افت ۲ درصدی قیمت‌ها را در آن دوره تجربه کردند.
این استان‌ها بیشترین میزان افزایش نرخ تورم را نیز در ماه جون داشتند. تورم در نیو بروانزیوک و نیوفاوندلند به ترتیب ۳/۶ و ۳/۵ درصد بود. این در حالی بود که پرنس ادوارد آیلند با تورم ۵/۲ درصدی در صدر این جدول قرار داشت.
کبک در این میان، استثناء بود. با شروع همه‌گیری، قیمت‌ها در این استان ۱/۱ درصد افت داشت، ولی هنوز سومین نرخ بالای تورم در کشور را با ۳/۷ درصد رشد به خود اختصاص داده است.
استان‌های آتلانتیک با فشار تورمی بیشتری نسبت به سایر استان‌ها روبرو هستند. تورم مربوط به حمل‌ونقل در ماه جون در بریتیش کلمبیا ۱/۱ درصد بود و در سوی دیگر این طیف نیز نوا اسکوشیا با تورم ۹/۵ درصدی قرار داشت که ۸ درصد بیشتر از سایر استان‌ها بود.
بالا رفتن قیمت بنزین، اصلی‌ترین عامل افزایش تورم بوده است. نرخ بنزین در بریتیش کلمبیا ۲۵/۵ درصد افزایش داشت، ولی این افزایش در نوا اسکوشیا ۴۳/۴ و در استان‌های آنلانتیک ۳۵ درصد بود.
مسکن نیز یکی دیگر از موارد مهم در افزایش نرخ تورم بوده است. با وجود اینکه قیمت مسکن به صورت مستقیم در محاسبه تورم در کانادا دخالتی ندارد، هزینه جایگزینی مسکن از معیارهای محاسبه نرخ تورم است.
در ماه جون، سه استان پرنس ادوارد آیلند، نوا اسکوشیا و کبک شاهد افزایش قابل توجه قیمت خانه (بالای ۱۵ درصد نسبت به سال قبل) بودند. منیتوبا نیز با رشد چشمگیر ۲۱/۸ درصدی بیشترین میزان افزایش را نسبت به سایر استان‌ها به خود اختصاص داد.
افزایش اجاره‌بها نیز از دیگر مواردی است که سبب افزایش نرخ تورم در استان‌های شرقی شد. تغییرات در اجاره‌بها در سراسر کانادا بسیار متنوع بود و از منفی ۰/۵ درصد در ساسکاچوان تا ۱۰ درصد در نیو بروانزویک را در بر می‌گرفت.
در بخشی از این پژوهش به این نکته اشاره شده که نرخ تورم استانی به تدریج به نرخ تورم کشوری نزدیک می‌شود. با این حال، این امکان وجود دارد برخی استان‌ها خیلی دیرتر بتوانند به این نرخ تورم کشوری برسند.
اصلی‌ترین عاملی که می‌تواند به تداوم تورم استانی بیانجامد، افزایش دستمزدهاست. در ماه جون، نرخ بیکاری در همه استان‌ها بالاتر از سطح پیش از آغاز همه‌گیری بود. البته برخی از استان‌ها مثل نوا اسکوشیا، نیوفاوندلند و نیز ساسکاچوان به سطح پیش از همه‌گیری نزدیک شده‌اند.
به نظر می‌رسد این استان‌ها با مشکل جدی در زمینه نیروی کار مواجه و در نتیجه با افزایش فشار برای بالا بردن دستمزدها و در نهایت، افزایش قیمت محصولات و خدمات مختلف روبرو شوند.
برگرفته از فایننشال پست
