فردا- بانک‌های کانادایی روابط مستحکمی با صنایع نفت و گاز دارند و به شدت به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های سوخت‌های فسیلی وابسته‌اند. البته این فقط مشکل بانک‌های کانادایی نیست؛ داده‌های اخیر از ۶۰ بانک بزرگ جهان نشان می‌دهد که به جای کاهش بودجه پروژه‌های سوخت فسیلی از زمان توافق جهانی ۲۰۱۶ برای محدود کردن گازهای گلخانه‌ای، آن‌ها این بودجه را در پنج سال گذشته به ۳.۸ تریلیون دلار افزایش داده‌اند.
با وجود تعهد بانک‌های آمریکایی به توافق اقلیمی پاریس، در پنج سال گذشته بزرگ‌ترین بانک آمریکای شمالی، جی‌پی‌مورگان چیس، با اختصاص وام ۳۱۷ میلیارد دلاری به صنعت سوخت‌های فسیلی بدترین بانک فسیلی جهان بوده است. در لیست بدترین بانک‌های فسیلی جهان چهار بانک بزرگ کانادایی RBC، TD، Scotiabank و BMO نیز در میان ۲۰ بانک نخست قرار دارند. بانک RBC در این لیست بالاتر از بقیه بانک‌های کانادایی، جایگاه پنجم را به خود اختصاص داده است. این بانک ۱۶۰ میلیار دلار در ۵ سال گذشته به صنعت سوخت‌های فسیلی وام داده است.
پنج بانک بزرگ کانادا به دلیل اختصاص پول‌های کلان به سوخت‌های فسیلی در خطر اخراج از باشگاه بانکداری صفر خالص سازمان ملل هستند؛ باشگاهی که حذف تدریجی سرمایه‌گذاری در سوخت‌های فسیلی در دستور کار آن است. در گزارشی که روز چهارشنبه منتشر شد، حمایت بانک‌های کانادایی از بخش سوخت‌های فسیلی از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ معادل ۷۰ درصد افزایش یافته است. این افزایش نشان‌دهنده بازگشت به سطوح وام‌دهی قبل از همه‌گیری کرونا و همچنین بزرگ‌ترین افزایش بودجه انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان است.
با این حال بعضی از افرادی که همکاری نزدیکی با بانک‌های بزرگ کانادا دارند متعقدند که این بانک‌ها واقعاً متعهد به تغییر هستند، هرچند این تغییرات آهسته‌تر از انتظارات رخ می‌دهند. کارشناسان اقلیمی معتقدند برای جلوگیری از افزایش بیش از اندازه دما هوا، سرمایه‌گذاری در سوخت‌های فسیلی در حدود ۳۰ سال آینده باید به صفر برسد ولی خروج سریع از این سرمایه‌گذاری‌ها موسساتی مانند بانک‌ها، صندوق‌های بازنشستگی، شرکت‌های بیمه و کل اقتصاد را گرفتار بحران ملی خواهد کرد؛ مسئله‌ای که می‌تواند کانادایی‌هایی را که برای بانکداری، بازنشستگی و بیمه به موسسات مالی وابسته هستند و همچنین سرمایه‌گذاران و کارمندان را نگران کند.
