مسکن ارزان یکی از دغدغه‌های مردم و دولت کانادا است. در همین رابطه شهردار مونترال آمار داده است که شهر به ۶۰۰۰۰ واحد مسکن مقرون به صرفه احتیاج دارد. با این اوصاف یک طرح با نام ۲۰-۲۰-۲۰ نیز برای دستیابی به این هدف برنامه ریزی شد که بر اساس آن سازندگان اجبار به اختصاص ۲۰ درصد از پروژه‌های خود به مسکن اجتماعی، ۲۰ درصد به مسکن مقرون به صرفه و ۲۰ درصد به مسکن خانواده داشته باشند. اما این طرح به نتیجه مورد انتظار نرسیده است و هرچند تعدادی مسکن مقرون به صرفه و مسکن خانواده ساخته شده اند، اما هیچ مسکن اجتماعی ساخته نشده است. در عوض، سازندگان ترجیح می‌دهند جریمه پرداخت کنند تا مسکن اجتماعی بسازند. در دو سال گذشته، شهرداری حدود ۲۴ میلیون دلار خسارت از این جریمه‌ها دریافت کرده است، و شهردار می‌گوید که این پول در خزانه شهرداری برای حمایت از مسکن اجتماعی قرار دارد. پالنت، شهردار مونترال، معتقد است که مشکل اصلی در این موضوع به علت نبود آیین نامه‌های مناسب شهرداری نیست، بلکه این است که مسکن اجتماعی در اولویت دولت‌های استانی قرار ندارد. اپوزیسیون نیز به دلیل تأخیر در ساخت مسکن اجتماعی، شهرداری را تحت فشار قرار داده و از سازندگان می‌خواهد تا طرح ۲۰-۲۰-۲۰ را لغو کنند، زیرا این طرح فقط باعث افزایش قیمت خانه‌ها در مونترال می‌شود.
