قانون ۵ درصد به ما برای تصمیم‌گیری بهتر بین اجاره یا خرید خانه کمک می‌کند.
شاید کمتر کسی باشد که اجاره خانه را به خرید آن ترجیح دهد. تردیدی نیست که صاحب خانه بودن در کانادا نه تنها آرامش خاطر را به همراه دارد، بلکه نوعی سرمایه‌گذاری کم‌ریسک هم به‌شمار می‌رود.
اما بسیاری از افرادی که در انتخاب بین اجاره یا خرید مسکن تردید دارند، از هزینه‌های صاحب خانه بودن غافل هستند. برای این افراد، قانون ۵ درصد می‌تواند بسیار سودمند باشد.
قانون ۵ درصد یک اصل ساده است که به ما برای تصمیم‌گیری بهتر بین این دو گزینه (خرید خانه یا اجاره خانه) کمک می‌کند.
- تعریف قانون ۵ درصد: مجموع هزینه سالانه غیرقابل بازگشت مالکیت یک خانه حدودا ۵ درصد از ارزش ملک است. اگر اجاره‌بهای خانه مورد نظر (یا خانه‌ای مشابه) در سال کمتر از ۵ درصد ارزش آن باشد، اجاره آن ارزشش را دارد. اگر اجاره‌بهایی که در سال می‌پردازید بیشتر از ۵ درصد ارزش خانه باشد، خرید خانه معمولا گزینه بهتری خواهد بود.
واکاوی قانون ۵ درصد
حال بیایید به واکاوی بیشتر قانون ۵ درصد بپردازیم:
مجموع هزینه سالانه غیرقابل بازگشت مالکیت یک خانه به معنای پولی است که به شکلی برای خانه خرج می‌کنید، ولی هیچ ارزشی در گذر زمان برایتان به همراه ندارد. اگر اقساط وام مسکن را پرداخت می‌کنید، به تدریج بخشی از خانه از وثیقه (رهن) وام خارج می‌شود و می‌توانید از این سهم آزاد شده بعدها برای گرفتن وام یا اعتبار استفاده کنید.
وقتی خانه‌ای را اجاره می‌کنیم، مجموع هزینه سالانه غیرقابل بازگشت برابر با کل اجاره‌بهای پرداختی خواهد بود. در واقع پولی که بابت اجاره می‌دهیم برای همیشه از جیب‌مان می‌رود.
هزینه سالانه غیرقابل بازگشت صاحب خانه بودن
اما وقتی خانه‌ای را می‌خریم، مجموع هزینه سالانه غیرقابل بازگشت اندکی پیچیده‌تر است. در این حالت، این هزینه غیرقابل‌بازگشت دربردارنده سه‌دسته اصلی هزینه‌ها می‌شود:
۱. مالیات بر ملک
۲. هزینه‌های تعمیر و نگهداری (البته این هزینه شامل هزینه‌های نوسازی نمی‌شود، زیرا نوسازی سبب افزایش ارزش خانه می‌شود.)
۳. هزینه‌های اعتباری
شماره ۱ و ۲ کاملا مشخص هستند. اما هزینه‌های اعتباری کمی پیچیده‌تر است. هزینه اعتباری خودش شامل دو دسته می‌شود. دسته اول هزینه قرض کردن پول در قالب وام مسکن (یعنی همان سود وام) است. دسته دوم نیز هزینه فرصت برای آن پول است (مثلا به جای گرفتن وام مسکن، می‌شد روی یک کسب‌وکار با سودآوری بیشتر سرمایه‌گذاری کرد).
نگاه دوباره به قانون ۵ درصد
حال بیایید دوباره به قانون ۵ درصد برگردیم. مالیات بر ملک در هر سال حدود ۱ درصد از ارزش هر ملک است. هزینه‌های تعمیر و نگهداری نیز حدود ۱ درصد از کل ارزش ملک را شامل می‌شود. همچنین هزینه‌های اعتبار نیز به حدود ۳ درصد از ارزش ملک می‌رسد. این بدان معناست که مجموع هزینه سالانه غیرقابل بازگشت یک خانه هر سال حدود ۵ درصد از ارزش آن خواهد بود.
حالا اگر بتوانید مجموع اجاره بهای پرداختی برای یک خانه در یک سال کمتر از ۵ درصد از ارزش آن خانه باشد، اجاره آن احتمالا ارزشمند است. در این صورت، به جای پرداخت اقساط وام مسکن می‌توان آن را به شیوه‌های مختلفی مثل حساب پس‌انداز بازنشستگی (RRSP)، حساب پس‌انداز معاف از مالیات (TFSA) یا روی سهام در بورس سرمایه‌گذاری کرد. اما اگر خانه‌ای را سراغ دارید که اجاره‌بهای سالانه آن بیشتر از ۵ درصد از ارزش آن است، خریدنش احتمالا اقدام بهتری خواهد بود.
برگرفته از ratehub.ca
